Talumpati ni PNoy para sa Araw ng Kalayaan

Kruhay! Sharing with you the poem I wrote yesterday as an exercise in our Literary History of the Philippines class under Dr. Genevieve L. Asenjo in the graduate school of De La Salle University Manila. My task was to write an Araw ng Kalayaan speech for PNoy using the theories and thoughts of our two leading critics--Bienvenido Lumbera and E. San Juan, Jr. Enjoy!

Talumpati ni PNoy

para sa Araw ng Kalayaan

na Gin-ghostwrite

nina Ka Bien at Ka Sonny

Magandang umaga sa inyo,

mga minamahal kong kababayan.

Araw ng Kalayaan na naman

hindi pa ba kayo nasusuka?

Saan ba talaga tayo lumaya?

Sa inaalmoranas na puwet ng Amerika

na sugapa sa kapangyarihan at pera?

Tanggapin na kasi natin

na neokolonya na nila tayo ngayon.

Sige palakpakan ninyo ako, mga Boss ko!

Napatunayan ko na tulad ng aking ina,

na madasalin at baka gagawin pang santa

ng mga obispong takot sa kondom,

Tuta rin ako ng Amerika, yeah!

Ano’ng magagawa ko?

Nananalaytay sa aking kaugatan

ang molasses na may bahid ng dugo

ng mga minasaker na magsasaka

sa pinakamamahal naming Hacienda Luisita.

Hindi ko kasalanang maging kuya ni Kris Aquino.

Kaya tiisin na ninyo ang mga sosyal niyang eskandalo.

Bilang bayad sa nakaiirita niyang pag-iingay

matagal ko nang ipinagbawal sa mga kalye ang wang-wang.

Pasensiya na po kung palaging tumataas

ang presyo ng mga produktong petrolyo.

Mahirap kasing kalabanin

ang mga ka-rancho kong negosyante.

Bilang presidente ng mga elit

kailangan kong proteksiyunan ang interes

ng mga kompanyang multinasyonal

na lalong nagpapayaman sa amin.

Hayaan na po sana ninyo

kung may ilang bobo at kurap sa aking gabinete.

Kalaro ko kasi ang mga iyan sa baril-barilan.

Ang sports car ko huwag na ninyong pag-interesan

pera ko naman ang pinambili ko diyan.

Tumahimik na lamang kayo, mga kababayan ko.

Huwag na ninyo akong punahin at awayin.

Anak ako ng mga burgis na bayaning

sina Ninoy at Cory ni nirerespeto ng lahat.

‘Ika nga nila, ganiyan talaga ang buhay, parang layf.

Sinuwerte akong isilang sa pamilya ng mga hasyendero,

oligarkiya, kapitalista, at komprador.

Kami talaga ang nakatadhanang maghahari

sa bansang ito na kahit kailan

hindi na talaga lalaya mula sa tanikala

ng kamangmangan at kahirapan.

Tatapusin ko na po itong talumpati ko.

Nagmamadali po ako at Linggo ngayon.

Magsisimba pa po kami ng aking mga ate.

Hinihintay na rin ako ni Joshua sa Bahay Pangarap

upang maglaro kami ng Dota maghapon.

Paalam na po at hindi ko na alam

kung ano pa ang maganda sa umaga.

Maraming, maraming salamat po!

God bless the Philippines!

-J.I.E. TEODORO

 11 Hunyo 2011 Sabado

 1:40 n.h. DLSU-Manila