Maliit ang anghel na may dilaw na pakpak
Ang malanding lumilipad-lipad
Sa tabi ng upuan kung saan ako nakasalampak.
Walang pakialam ang mga nilalamig na halaman
Na gusto nang matulog at managinip na lamang.
May isang pangalang pilit na isinasayaw
Ng mga impertinenteng punong pino.
Nambabastos ang nagyeyelong halik ng hangin.
Banal ang lungkot na parang ulop na bumabalot
Sa kaluluwa kong sa pagtula ay hindi napapagod.
-J.I.E. TEODORO
15 Abril 2011 Biyernes
4:19 n.h. Camp John Hay
In A Garden Restaurant (Baguio City)
ReplyDelete~ translation by Luisa A. Igloria
http://www.luisaigloria.com
A cherub with yellow wings
flies beguilingly
beside the chair where I am sprawled.
The plants, chilled by the air,
only want to sleep or dream.
The impertinent pines toss one
name over and over in their arms.
The wind's icy kiss is vulgar.
Only melancholy wraps its sacred shroud
around my soul that will never be weary of poetry.
20 April 2011
Maraming salamat, Luisa! Mahal na mahal kita. Ingat lagi.
ReplyDelete