Tungkol sa Manunulat

My photo
Premyadong manunulat sa Kinaray-a, Filipino, Hiligaynon, at Ingles si JOHN IREMIL E. TEODORO na tubong-San Jose de Buenavista, Antique. Ilang beses nang nanalo ng Carlos Palanca Memorial Awards for Literature at ng National Book Award mula sa Manila Critics Circle at National Book Development Board. Associate Professor siya ng wikang Filipino, literatura, at malikhaing pagsulat sa College of Arts and Sciences ng Miriam College, Lungsod Quezon. Nagtapos siya ng M.F.A. Creative Writing sa De La Salle University-Manila kung saan siya nag-aaral ng Ph.D. in Literature sa kasalukuyan. Kilala rin siyang kritiko ng Literaturang Hiligaynon. Nakatira siya ngayon sa kaniyang maliit ngunit makulay na bahay sa Rosario, Lungsod Pasig.

Monday, June 20, 2011

Mga Tanong sa Ating Panahon

(Para sa kapatid na Ricky Rivero)

Kung bubuksan mo ba ang pintuan
Ng iyong buhay sa isang estranghero
May karapatan na ba siyang
Saksakin ka at nakawan?

Kasalanan na ba ngayon
Ang pagiging palakaibigan?
Hindi na ba uso ang pagpapakatao
Sa panahon ng Twitter at Facebook?

Bakit kailangang labimpitong saksak?
Ganoon ba karami ang pulang tinta
Na kailangan upang maisulat
Ang binalaybay ng pag-ibig?

Kailangan na bang bayaran ng buhay
Ang paglagok sa sambasong kalipay?
Hindi na ba talaga praktikal
Ang maniwala pa sa mga himala?



-J.I.E. TEODORO
 19 Hunyo 2011 Dominggo
 6:34 n.h. Lungsod Pasig

Sunday, June 12, 2011

Talumpati ni PNoy para sa Araw ng Kalayaan

Kruhay! Sharing with you the poem I wrote yesterday as an exercise in our Literary History of the Philippines class under Dr. Genevieve L. Asenjo in the graduate school of De La Salle University Manila. My task was to write an Araw ng Kalayaan speech for PNoy using the theories and thoughts of our two leading critics--Bienvenido Lumbera and E. San Juan, Jr. Enjoy!

Talumpati ni PNoy
para sa Araw ng Kalayaan
na Gin-ghostwrite
nina Ka Bien at Ka Sonny


Magandang umaga sa inyo,
mga minamahal kong kababayan.
Araw ng Kalayaan na naman
hindi pa ba kayo nasusuka?
Saan ba talaga tayo lumaya?
Sa inaalmoranas na puwet ng Amerika
na sugapa sa kapangyarihan at pera?
Tanggapin na kasi natin
na neokolonya na nila tayo ngayon.
Sige palakpakan ninyo ako, mga Boss ko!
Napatunayan ko na tulad ng aking ina,
na madasalin at baka gagawin pang santa
ng mga obispong takot sa kondom,
Tuta rin ako ng Amerika, yeah!
Ano’ng magagawa ko?
Nananalaytay sa aking kaugatan
ang molasses na may bahid ng dugo
ng mga minasaker na magsasaka
sa pinakamamahal naming Hacienda Luisita.
Hindi ko kasalanang maging kuya ni Kris Aquino.
Kaya tiisin na ninyo ang mga sosyal niyang eskandalo.
Bilang bayad sa nakaiirita niyang pag-iingay
matagal ko nang ipinagbawal sa mga kalye ang wang-wang.
Pasensiya na po kung palaging tumataas
ang presyo ng mga produktong petrolyo.
Mahirap kasing kalabanin
ang mga ka-rancho kong negosyante.
Bilang presidente ng mga elit
kailangan kong proteksiyunan ang interes
ng mga kompanyang multinasyonal
na lalong nagpapayaman sa amin.
Hayaan na po sana ninyo
kung may ilang bobo at kurap sa aking gabinete.
Kalaro ko kasi ang mga iyan sa baril-barilan.
Ang sports car ko huwag na ninyong pag-interesan
pera ko naman ang pinambili ko diyan.
Tumahimik na lamang kayo, mga kababayan ko.
Huwag na ninyo akong punahin at awayin.
Anak ako ng mga burgis na bayaning
sina Ninoy at Cory ni nirerespeto ng lahat.
‘Ika nga nila, ganiyan talaga ang buhay, parang layf.
Sinuwerte akong isilang sa pamilya ng mga hasyendero,
oligarkiya, kapitalista, at komprador.
Kami talaga ang nakatadhanang maghahari
sa bansang ito na kahit kailan
hindi na talaga lalaya mula sa tanikala
ng kamangmangan at kahirapan.

Tatapusin ko na po itong talumpati ko.
Nagmamadali po ako at Linggo ngayon.
Magsisimba pa po kami ng aking mga ate.
Hinihintay na rin ako ni Joshua sa Bahay Pangarap
upang maglaro kami ng Dota maghapon.

Paalam na po at hindi ko na alam
kung ano pa ang maganda sa umaga.

Maraming, maraming salamat po!

God bless the Philippines!


-J.I.E. TEODORO
 11 Hunyo 2011 Sabado
 1:40 n.h. DLSU-Manila